سرور (server) چیست؟
مقدمه
سرور یک ماشین قدرتمند است که برای محاسبه، ذخیره و مدیریت داده ها، دستگاه ها و سیستم ها از طریق شبکه طراحی شده است. این سیستم پیچیده کامپیوتری منابعی را در اختیار واحدهای شبکه قرار می دهد تا خدمات تخصصی مانند نمایش صفحات وب و ارسال یا دریافت ایمیل و غیره را ارائه دهند.
سخت افزار کامپیوتر، نرم افزار یا حتی ماشین های مجازی با قابلیت های نرم افزاری لازم می توانند به عنوان یک سرور عمل کنند. با این حال، عملکرد سرور فراتر از یک کامپیوتر سنتی است. آنها فرآیندهای پیچیده سرور را مدیریت میکنند، از مدیریت چندین درخواست کاربر در هر ثانیه، میزبانی وبسایتهای پر محتوا، و راهاندازی یک درایو قابل اشتراکگذاری برای دستگاههای شبکه، تا پردازش بارهای کاری فشرده مانند مدیریت تراکنش پایگاه داده که به قدرت محاسباتی بالایی نیاز دارد.
سرورها به درخواست های کاربر از طریق مدل مشتری-سرور پاسخ می دهند.
دستگاه میزبانی که دستگاههای شبکه را تغذیه میکند، server میزبان نامیده میشود.
و دستگاههای درون شبکهای که از منابعی که دستگاه میزبان ارائه میدهد استفاده میکنند، کلاینت نامیده میشوند.
اجزای کلیدی یک SERVER
(SERVER) به عنوان یک ماشین قدرتمند طراحی شده برای محاسبه، ذخیره و مدیریت داده ها، دستگاه ها و سیستم ها از طریق یک شبکه تعریف می شود.
رایانههای سرور از عناصر اساسی تشکیل شدهاند که میتوانند کد را اجرا کنند، دادهها را ارسال یا دریافت کنند و این دادهها را برای مدت کوتاهتر یا طولانیتری ذخیره کنند. اگرچه این قطعات در لپتاپها، تلفنهای هوشمند و دستگاههای اینترنت اشیا مدرن نیز وجود دارند، اما در ماشینهای سرور بسیار قدرتمندتر هستند.
چهار جزء کلیدی یک سرور (SERVER) عبارتند از
پردازنده
پردازنده که CPU نیز نامیده می شود، جزء اصلی هر سرور است. به عنوان مغز سیستم سرور عمل می کند. رایانههای سرور پیشرفته امروزی مجهز به پردازندههای قدرتمندی هستند که چندین هسته دارند تا هزاران دستورالعمل را در یک حرکت اجرا کنند. برندهای محبوب پردازنده های موجود امروزی شامل پردازنده های Intel Xeon، HPE، Dell و Huawei و غیره هستند.
رم(RAM)
RAM یک واحد حافظه کوتاه مدت است که داده های کاری و کد ماشین را ذخیره می کند. پردازنده ها برای خواندن و نوشتن داده ها با سرعت بیشتری نیاز به RAM دارند. از آنجایی که سرورها بر روی چندین دستورالعمل کار می کنند، بازیابی داده ها از RAM در زمان کمتری انجام می شود و نسبت به واکشی داده ها از هارد دیسک صرفه جویی می کند. علاوه بر این، زمانی که پردازنده یک برنامه کامپیوتری را اجرا می کند، آن برنامه معمولاً در حافظه اصلی (RAM) قرار می گیرد. عملکرد حافظه در نهایت می تواند سرعت اجرای کامپیوتر سرور را تعیین کند.
ذخیره سازی
سرورها از اجزای ذخیره سازی برای ذخیره فایل های مختلف لازم برای اجرای کد ماشین استفاده می کنند. این شامل فایلهای سیستم عامل، کتابخانهها، پایگاههای داده، دادههای وبسایت، دادههای برنامه و غیره است. در سمت سرور، هارد دیسکهای سنتی و درایوهای حالت جامد (SSD) برای ذخیره دادهها استفاده میشوند. انتخاب عنصر ذخیره سازی به نیازها بستگی دارد. به عنوان مثال، یک سرور پایگاه داده باید قادر به خواندن و نوشتن دادهها سریعتر از سرور بایگانی فایل باشد.
همچنین مهم است که در نظر بگیرید که یک دستگاه ذخیرهسازی واحد میتواند بر عملکرد سرور تأثیر منفی بگذارد. به عنوان مثال، هنگامی که یک مؤلفه ذخیرهسازی خراب میشود، همه وبسایتهایی که توسط وب سرور میزبانی میشوند مجبور به از کار افتادن میشوند و در نتیجه یک تجربه کاربری آنلاین بد ایجاد میشود. از این رو، اکثر سرورها از یک آرایه اضافی از دیسکهای مستقل (RAID) برای رفع چنین مشکلاتی استفاده میکنند و به نوبه خود، تحمل خطا را افزایش میدهند. RAID ها آرایه ای از دیسک های مستقل هستند که عملکرد ذخیره سازی و افزونگی داده بهتری را نسبت به هر جزء ذخیره سازی منفرد ارائه می دهند
پهنای باند
سرورها درخواست های کاربر را پردازش کرده و محتوا را از طریق اینترنت یا ترکیبی از شبکه هایی مانند WAN یا LAN ارائه می کنند. این امر اجتناب ناپذیر است که سرورها پهنای باند بالاتری داشته باشند و به آنها امکان می دهد به چندین مشتری پاسخ دهند و به موقع به درخواست ها رسیدگی کنند.
سرور چگونه کار می کند؟
هنگامی که کاربر یک URL وب سایت را در مرورگر وب وارد می کند، چندین سرور از قبل منتظر ارائه اطلاعات درخواستی هستند. این فرآیند با تقسیم URL توسط مرورگر وب به سه بخش آغاز می شود:
–پروتکل: بخش اول پروتکل انتقال ابرمتن (HTTP یا HTTPS) است که به عنوان یک مسیر ارتباطی برای سرورها و مرورگرها برای گفتگو با یکدیگر عمل می کند.
– نام سرور: قسمت دوم URL مربوط به نام SERVER است.
-نام فایل: قسمت پایانی شامل فایلهایی است که شامل HTML، CSS، فونتها، تصاویر، گرافیک و بسیاری از اجزای دیگر است که وبسایت درخواستی را تشکیل میدهند.
در مرحله اول، مرورگر وب درخواست نام دامنه را به سرور DNS ارسال می کند. سپس سرور DNS آدرس IP مرتبط با دامنه درخواستی را شناسایی می کند. پس از دریافت آدرس IP، مرورگر درخواست کاربر را به سرور مورد نظر ارسال می کند. سپس سرور دادههای وبسایت را به همراه عناصر پویا لازم برای نمایش وبسایت در سمت کاربر جمعآوری میکند و آن را به عنوان پاسخ به درخواست کاربر برای کاربر ارسال میکند.
نتیجه گیری:
در این مقاله شما را با سرور آشنا کردیم و متوجه شدیم که سرور چهار جزء کلیدی (پردازند،رم، ذخیره سازی،پهنای باند)باید داشته باشد تا بتواند جواب گویی نیاز کاربران باشد.
البته انواع مخلفی برای خرید سرور وجود دارد که در مقاله های بعدی آنها را به اختصار توضیح خواهیم داد.
امید است این مقاله مورد پسند شما عزیزان واقع شود.